Whales Coast Hermanus

En alweer is er een week voorbij…..

Maandag zouden we de Early Morning Workout hebben onder leiding van Martine & Lotte, en dat is echt Early Morning want we moeten een half uur eerder aanwezig zijn dan normaal, maar het ging niet door. Wederom waren er stakingen in de townships waardoor er geen mogelijkheid is voor de staff om hierheen te komen. ‘Gelukkig’ duurde deze staking maar 1 dag en was het de rest van de week rustig. Dinsdag heb ik voor het eerst de interviews afgenomen bij het Youth Centre in Kayelitsha, mijn kantoor is dan een knalrode container met tralies voor de ramen. Tijdens de interviews praten we over van alles, hun leven, hoe ze zichzelf zien over 5/10 jaar, hoe ze het werk van Yabonga ervaren, waarom ze hebben besloten om deel te nemen etc. Ik heb 4 personen geïnterviewd die middag, 2 meiden & 2 jongens, de meiden zijn duidelijk spraakzamer dan de jongens. Waar de meiden uit zichzelf dingen vertellen (en als ze eenmaal op gang zijn komen er echt hele verhalen aan, heel bijzonder) beantwoorden de jongens mijn vragen heel gesloten (volgens Emily zijn ze hier net zo puberaal als in Europa ;0 ) waardoor het lastig is om erachter te komen hoe ze zich echt voelen. Maar voor hun is het ook wennen denk ik, ineens zo’n blanke voor hun neus die ze eens even lekker gaat ondervragen. Overigens is het in de townships vanuit twee kanten aapjes kijken, zij kijken hun ogen net zo uit als wij. Woensdag ochtend kon ik nadat ik aangekomen was op kantoor weer terug naar Kayelitsha… De oplader van mijn laptop heeft daar een nachtje doorgebracht. Lotte had wel zin om even mee te rijden dus hebben we met z’n tweeën even een mini road trip van gemaakt. Trudy had van te voren gebeld of het veilig was als wij met z’n tweeën daarheen zouden komen, Walibi wilde zeker weten dat we de veilige route zouden rijden dus gaf ons een handgetekende kaart mee ( die man gokte er denk ik op dat ik geen kaart kon lezen want hij heeft letterlijk de route getekend, kon niet missen dus…) Waar het mis is gegaan weten we nog steeds niet, we reden Kayelitsha zo binnen maar wel aan de verkeerde kant. Dat merkte we aan de gaten in de wegen, de slechte staat van de huizen en de troep. En aan het feit dat opeens iedereen de auto in keek en wees want ja wat doen twee blanke meisjes in dat deel? Niks aan het handje hoor, gewoon zelfverzekerd doorgereden ( ik zag op een bordje een bekende ‘w ijk’ staan en wist dat die wijk net naast het Youth Centre ligt dus we besloten dat maar gewoon te volgen) en ja hoor 20 minuutjes later zagen we de herkenningspunten alweer. De rest van de week was het rustig op stage, lekker gewerkt en uitgekeken naar het weekend… Hermanus!

Wat een heeeeerlijk weekend was dat! Vrijdag na het werk hebben we onze spullen ingepakt en zijn we met z’n vijven naar Hermanus gereden, een dorpje wat op ongeveer 1,5 uur rijden van Kaapstad ligt. Hermanus staat bekend om haar walvissen en DE tijd om walvissen te spotten is van september tot december. We hadden een super gaaf appartement gehuurd, 2 verdiepingen, 3 slaapkamers, 2 badkamers, en een grote keuken met bar & vaatwasser (ohhh wat fijn weer een keertje niet afwassen) voor een spotprijsje. Nouja dat denken we, we moeten nog even wachten op de afschrijving van de creditcard. Vrijdag hebben we super lekker gegeten in een lokaal restaurantje, om op te warmen kregen we een glaasje Sherry van het huis, inderdaad best lekker als het wat koud is (in de meeste restaurants staan de verwarmingen niet aan of hebben ze geen verwarming en ’s avonds koelt het nogal af)Zaterdag zijn we na een heerlijk ontbijtje op het balkon Hermanus gaan ontdekken, echt een super schattig en klein ‘vissers’ dorpje, en hebben we onze eerste walvis vanaf de kant gezien. Zaterdag wilden we de boottocht en kajakken boeken voor zondag maar helaas zat het kajakken t/m maandag helemaal vol. Jammer want dan kajak tussen de walvissen door ( wel aan de kustlijn ). ’s Avonds wilden we nog even een drankje&dansje gaan doen maar dat was niet zo’n succes, the place to be hier bleek een bar te zijn waar de gemiddelde leeftijd 40+ is en iedereen opzoek is… Zondag moesten we om 10.00u al het appartement uit, helemaal niet zo erg want het was heerlijk weer dus we hebben lekker in het zonnetje gelegen aan het water. ’s Middags zijn we gaan whale watchen, boottochtje van 2 uur heerlijk! Er lagen in totaal 3 walvissen op 5 meter afstand van de boot, wat een grote beesten zijn dat en lelijk, maar heel gaaf om van dichtbij te zien. En dat geluid, te grappig, precies zoals in Finding Nemo. Het waren wel 3 luie walvissen, ze zwommen maar een beetje rond terwijl iedereen je van te voren vertelt dat ze uit het water springen als er een boot in de buurt is omdat ze zo nieuwsgierig zijn. Er is in ieder geval niets gelogen over dat uit het water springen want toen we terug voeren naar de haven sprong er in de verte een walvis helemaal uit het water, zo mooi.

Op de terugweg zijn we langs een van de mooiste kustroutes van de wereld gereden, daar is niets over gelogen WAUW, ja alweer wauw. Onderweg kwamen we nog een bordje tegen dat het verboden was om bavianen te voeren, ( die kunnen gewoon naast de weg lopen, maar net niet toen wij er langs reden), en dat je op moest passen voor overstekend wild. Hier kan werkelijk alles en niets is te gek. Twee lekke banden in één week zou dus ook prima in het plaatje passen, Martine dacht dat er weer een band lek was want de auto reed niet helemaal lekker. Voor de zekerheid maar even gestopt om het te checken, nee niets aan de hand alle banden waren nog hard. Een stukje verder waren we gestopt om pinguïns te spotten en Martine & Lotte waren ervan overtuigd dat er weer een band lek was dus zijn we maar even doorgereden naar een tankstation om het daar te laten checken. Daar waren 3 vrouwen aan het werk dus we twijfelden al of iemand ons überhaupt kon gaan helpen. Zij moesten ook lachen want er stapte vijf meiden uit met de vraag of er een band lek was. Gelukkig had er eentje verstand van auto’s en bood aan om de luchtdruk even te meten. Helemaal in orde dus veilig thuis komen moest wel lukken.

’s Avonds dachten Daan en ik nog even snel wat wasjes te draaien, 1,5 maand lang is alles goed gegaan met wassen maar gisteren zat er bij onze gekleurde was een roze broekje wat er nog niet eerder bij had gezeten…. Mooi roze is niet lelijk en een roze gloed over kledingstukken dus ook niet! Volgens Lotte is er een middeltje dat ‘verkeerde’ kleuren uit kledingstukken kan trekken… dus daar gaan we deze week maar even naar opzoek denk ik.

Leuk weer al jullie reacties op mijn blog, dankie!