Van alles en nog wat!

Hooiiiiii

Afgelopen week was een prima stageweekje, lekker door kunnen werken. Niets bijzonders. Vrijdagochtend had ik een skypegesprek met mijn begeleidster van school, vet leuk gesprek gehad. Echt over van alles en nog wat gepraat, nog even teruggevallen op haar bijzondere mailtje. Ze had me namelijk een mailtje gestuurd of ik naar huis was gegaan want ze had een berichtje zien staan op mijn facebook…( normaal kijkt ze nooit zo naar de berichtjes maar deze vond ze opvallen zei ze) ‘Oost west, thuis best’ maar toen waren we onderweg van Port Elizabeth naar Kaapstad na onze safaritrip en niet echt onderweg naar huis. Port Elizabeth ligt namelijk 600km van Kaapstad af dus we waren ook wel een eindje van huis. Ze had zelf ook niet verwacht dat ik zonder haar iets te laten weten naar huis was gegaan maar ze wilde het graag even checken, best knap dat zij na 1 skype gesprek al zo’n beeld van me heeft want daarvoor heeft ze me nog nooit gezien, dus daar hebben we vrijdag nog wel even om gelachen. Ik merk nu wel echt dat het einde in zicht komt, en dat is niet zo leuk, mijn gesprek met haar ging voornamelijk over hoe het met mij ging nu en met mijn onderzoek en wanneer ik precies naar huis ging… Oh als ik 18 december al thuis was wilde ze graag een afspraak maken om een kopje koffie te drinken, ‘komt 19 december voor je uit? Ochtend of middag?’ Uhmm jaaa nou dat wordt een beetje lastig aangezien we 19 december vetrekken naar Oostenrijk… Beetje ongemakkelijk voelde ik me wel. Maar gelukkig was dat geen enkel probleem en gaf ze me groot gelijk, ‘eerste week van januari doen? Praten we lekker over je wintersport en natuurlijk je stage en je onvergetelijke tijd in Kaapstad, lijkt je dat wat? ‘ Helemaal leuk vrouwke, doen we!!

Dinsdagavond zijn Daan en ik even de jongens gaan aanmoedigen op het voetbalveld, er is een team opgericht door 4Exchange en elke dinsdagavond hebben ze een wedstrijd, trainen hebben ze alleen de eerste 3 weken gedaan. Al weken doen ze niets anders dan verliezen en met best grote cijfers ook nog af en toe maar op het koude windje na was best leuk om te zien.
Afgelopen week was ook de aankomst van eerste leg van de Volvo Ocean Race, Alicante – Cape Town. Valerie en ik hebben de Volvo Ocean Race een beetje in de gaten gehouden en wilde graag de aankomst van team Brunel zien, op onze stages stond de website inclusief de livestream de hele week aan. Maar de echte time of arrival was een beetje moeilijk te traceren… Maar wij gaven de hoop niet op natuurlijk. Dinsdag kwamen we er via de vader van Valerie achter dat het waarschijnlijk nog 22 uur zou duren voor de eerste boten aankwamen bij V&A Waterfront, oké dat wordt dan woensdagochtend vroeg, jaaa leuk voor stage gaan we daarheen. Wekkers in de nacht van dinsdag op woensdag om 04.00u en om 05.30u, de eerste om te kijken of ze wel echt in de buurt waren van Kaapstad, de tweede om, als dat zo was, op te staan klaar te maken en te gaan. Want volgens onze eigen berekeningen zou de eerste boot om 07.00u aankomen, Abu Dhabi, en Brunel dan rond 08.00u maar er was om 04.00u nog niet veel veranderd, maar weer even slapen en misschien dan om 05.30u? Val en ik hadden ondertussen contact via whatsapp want Val woont twee deuren verder. Woensdagochtend 05.30u, jaa hee nog steeds niets veranderd… ja wat doen we? Gaan we gokken of slapen? Laten we maar gaan slapen en hopen dat ze later aankomen dan wij voorspeld hadden. Maar goed dat wij woensdagochtend om 07.00u niet als twee gekken bij V&A Waterfront stonden want uiteindelijk kwam Abu Dhabi om 18.00u aan, ongeveer, en Djonfeng net daarna. We hebben ze beide binnen zien komen want na stage hebben we de taxi gepakt en zijn we naar V&A Waterfront gereden, Brunel kwam uiteindelijk pas om 21.30u aan. Maar wat was dat gaaf om te zien!! Na 25 dagen op zee eindelijk weer op het vaste land, vrienden en familie zien. Val en ik kregen er kippenvel van. Donderdagavond laat hebben we Koen opgehaald van het vliegveld. Danielle’s vriendje komt 12 dagen langs en dat betekent dat ik 12 dagen een kamer alleen heb, yeahh. Vrijdag zijn Val, Nick, Stijn en ik gaan eten bij NV-80, Valerie is hier geweest met haar ouders en was ons jaloers aan het maken over de steak daar dus wij wilden dat uiteraard ook proeven. Heerlijk gegeten, lekkerste biefstuk ooit, en lekker lang nagetafeld. Later op de avond zijn we weer naar Tiger Tiger gegaan waar het alwéér leuk was. Topavondje! Zaterdagochtend ben ik na 3,5 uur slaap toch maar naar de sportschool gegaan, ik had Martine beloofd dat ik mee ging en ja ‘s ochtends een vrouw ‘s ochtends een vrouw hé maar dat ging best prima. Enige minpuntje is dat het weer ons zaterdag een beetje in de steek liet… het was niet heel warm, 24 graden en bewolkt dus een dagje strand/zwembad zat er niet in. In plaats daarvan zijn we maar gaan shoppen in Canal Walk, dat winkelcentrum met 999 winkels dus verveeld hebben we ons zeker niet. Heel fijn dagje gehad met Mart & Val. ’S Avonds zijn Val en ik met de jongens gaan eten bij Da Vinci’s, ja alweer… Trouwens we hebben er twee nieuwe bijzitten, Stijn & Martijn hebben sinds vorige week nieuwe huisgenoten, twee jongens volgens mij rond de 20 uit Twente nu al de bijnaam: de Tukkers. Maar daar zijn ze wel blij mee. Zondagochtend hebben Val, Mart en ik na het sporten een heerlijk ontbijtje gehad in Cape Quarter, onze sportschool zit in een klein winkelcentrumpje met een binnenpleintje vol met leuke terrasjes. ’s Middags zijn Val en ik met Stijn naar Sea Point Swimmingpool gegaan, het mooiste zwembad van de wereld… Viel een klein beetje tegen, het was echt wel een mooi zwembad hoor, want als je aan de rand van het zwembad hangt is de zee 1 meter verder en dat kijkt wel leuk weg maar bij het mooiste zwembad van de wereld had ik me net even wat anders voorgesteld dan 3 zwembaden en 3 duikplanken. ’s Avonds had niemand zin om te koken dus zijn we in de pub van het hotel beland. Fijn leventje hier.

Vanochtend kregen we een niet zo leuk berichtje op stage, Martine & Lotte kwamen net terug van de Monday Morning Workout met de staff en zaten te huilen in ons kantoor, ik was net even koffie halen dus toen ik binnenkwam trof ik de snotterende kopjes aan. Blijkt dat er een meisje van één van de twee centra waar zij ’s middags werken is overleden. Ik had van die meiden al veel gehoord over dat meisje, ze is verkracht, mishandeld, lichamelijk heel zwak en zwaar depressief. En heeft veel indruk gemaakt op hun. Martine & Lotte hebben haar ook al vaak naar huis moeten brengen vanaf het centrum omdat ze een heftige paniekaanval kreeg of niet meer op haar benen kon staan. Dat meisje kwam naar het centrum voor hun, ze was dan bijvoorbeeld niet naar school geweest omdat ze te zwak was maar wilde persé naar het centrum om met hun te praten. Afgelopen vrijdag had ze een operatie en die heeft niet ze niet overleefd… Zaterdagochtend is ze overleden.

P.s. De was ging gisterenavond ook weer lekker, een mint groen broekje van mij heeft nu een roze waas. Mooi is anders.